سروش جان تو و ابوي گراميت براي من عزيز هستيد با آنکه نوشته ي پژمان مزين به ادبيات است اما با آشنايي نزديک و رودر رويي که با سراينده ي شعر داريبايد به او مي گفتي از مدار ادب دور شده است. نوشته هايت را من بعد با دقت مي خوانم و سايت پر محتوايي داري الحق که از آن پدر فرزانه چنين فرزند شايسته اي افتخار ما دوستان است.