سر و سراغ گرفتن از پدر و مادر در کنار همه ی خوبی هایی که شامل آن است برای 

 من یه لطف دیگه هم به همراه دارد و آن زمزمه ی شعر هایی است  که با حس نوستالوژیک میگم

بیت زیر که قرار است  یک شعر طولانی تر باشد در یکی از این سر زدن ها به ذهنم خطور کرد:

زخمه بر تار می زنم نوبت به نوبت           شکوه از دنیا کنم ای بی مروت

البته از اشکالات نوشتن این است که نمی توان آهنگ و آواز  را با آن انتقال داد اگه

اینجا بودی یا آنجا بودم آهنگی که برای این قطعه ی ناقص بالا تنظیم کرده بودم می شنیدی

البته اگه مایل باشی می تونی متناسب با حالت، خودت با آهنگ زمزمه اش کنی. 

نوشته شده توسط علیرضا در یکشنبه 88/4/21 و ساعت 2:18 عصر | نظرات دیگران()